Gaz, genellikle atom ve moleküllerin birbirinden uzak ve hızlı hareket ettiği bir haldir. Gaz moleküllerinin aralarındaki mesafenin fazla olması nedeniyle birbirleriyle etkileşimleri yoktur ve bağımsız hareket ederler. Gazların şekli, bulundukları kabın şekline göre değişir; bunun sebebi, bulundukları kabı tamamen doldurmalarıdır. Aynı zamanda gazlar, birbirleriyle homojen bir şekilde karışabilirler.

Gazların içinde bulundukları kaba uyguladıkları basıncı açıklamak gerekirse, gaz molekülleri hızlı hareket ettikleri için bulundukları kabın çeperlerine ve kenarlarına çarparlar. Bu çarpma sonucunda kaba bir basınç uygulanmış olur. Gazların yoğunlukları sıvılara ve katılara göre daha düşüktür. Isıtıldıkları takdirde kolayca genleşebilirler ve çok kolay bir şekilde bulundukları ortamlarda yayılabilirler. Gaz taneciklerinin sıcaklığının değişmesi ile hareket hızları da artar ve buna bağlı olarak ortaya çıkardıkları kinetik enerji de artar. Kinetik enerjisi eşit olan bütün gazlar aynı sıcaklıkta bulunurlar. Gaz moleküllerini sıvı hale getirmek için düşük sıcaklık veya yüksek basınç uygulanabilir.

Herhangi bir öz hacmi bulunmayan, birbirleriyle etkileşimde olmayan ve çarpışmayan, aralarında itme ve çekme kuvveti bulunmayan hayali gazlara ideal gaz denir. Doğada bulunan gazlar genellikle gerçek gazlardır; ideal gaz değildirler.

Gazın sıvıda çözünürlüğü şu faktörlere bağlıdır:

Gazların basıncı manometre adı verilen bir alet ile ölçülür. Manometrelerin iki çeşidi bulunmaktadır:

Gazların genel özellikleri aşağıdaki gibidir:

Gazların kinetik teorisi, gazların davranışlarını açıklamak için kullanılır. Bu teoriye göre:

Bu bilgiler doğrultusunda, gazların davranışlarını ve özelliklerini daha iyi anlayabiliriz. Gazların çeşitli koşullardaki davranışlarını açıklamak ve modellemek için ideal gaz yasası ve diğer gaz yasaları kullanılır.